od ilu lat można mieć dziecko

Zobacz 9 odpowiedzi na pytanie: ASG OD 13 LAT? Siemka, ograniczeń wiekowych nie ma, ale jeśli chcesz dołączyć do drużyny to żadna szanowana drużyna Cię nie weźmie, minimum to 16 lat i doświadczenie, tak samo ze strzelankami z profesjonalistami, minimum 16 lat. Jeśli natomiast masz kumpli co się tym interesują to możecie we własnym zakresie się bawić, lub możesz próbować do To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać. 1 ocena Najlepsza odp: 100%. 3. 2. odpowiedział (a) 29.03.2010 o 21:30: Zobacz 21 odpowiedzi na pytanie: Czy dziecko w wieku 13-14 lat może wydać własną książkę? Nie ma więc znaczenia, czy siedzi tam osoba dorosła czy dziecko. Jest to po prostu miejsce, gdzie ryzyko urazu jest największe. Biorąc pod uwagę, że dziecko to nie kopia dorosłego tylko bardziej delikatny „twór” z uwagi na różnice w budowie anatomicznej, nie powinniśmy zezwalać, aby na tym siedzeniu podróżował mały pasażer. 2. Teoretycznie to dziecko jest „dzieckiem” do 16 roku życia a od 18 jest już dorosłe. A jeśli pytasz o zwyczajowe wypuszczenie dzieci, to już zalezy od rodzica. Jak ja byłam mała i miałam 5 lat to już mnie puszczali na trochę żeby się pobawić na podwórku. A jak miałam 9 lat to już znikałam rodzicom na pół dnia. Wysokość ulgi na dziecko w 2021 r. Wysokość ulgi przy rozliczaniu PIT za 2020 r. wynosi: - 92,67 zł miesięcznie na 1. dziecko; - 92,67 zł miesięcznie na 2. dziecko; - 166,67 zł nomor togel macau yang keluar hari ini. Dowód osobisty przydaje się podczas podróży do krajów Unii Europejskiej oraz strefy Schengen. Od ilu lat można mieć dowód osobisty? Czy są jakieś ustalenia dotyczące wieku, od którego można ubiegać się o dowód? Po przeczytaniu tego artykułu dowiesz się, czy możesz złożyć wniosek o wydanie dowodu osobistego wcześniej, niż przed osiemnastymi kiedy można ubiegać się o dowód osobisty?Od ilu lat można mieć dowód osobisty: zdjęciePassport Photo OnlineOd ilu lat można mieć dowód osobisty? ‒ podsumowanieOd ilu lat można mieć dowód osobisty? ‒ FAQsOd kiedy można ubiegać się o dowód osobisty?Jeśli rodzic lub opiekun prawny chce wyjechać z dzieckiem lub podopiecznym za granicę (do krajów należących do Unii Europejskiej lub strefy Schengen), powinien złożyć wniosek o wydanie dowodu osobistego dla osoby niepełnoletniej. Złożenie wniosku o wydanie dowodu osobistego jest możliwe bez względu na wiek. Oznacza to, że nawet niemowlę, dwulatek lub sześciolatek może posiadać dowód które ukończą 18 lat za mniej niż 30 dni, mieszkające w Polsce i posiadające polskie obywatelstwo, mogą złożyć wniosek o wydanie dowodu w dowolnym urzędzie gminy lub wiadomo, trzeba dołączyć do wniosku fotografię przedstawiającą osobę, która ubiega się o wydanie dowodu osobistego lub osobę, dla której ma zostać wydany dowód. Rodzice lub opiekunowie prawni, którzy zdecydują się na wyrobienie dowodu osobistego dla osoby niepełnoletniej, powinny mieć na uwadze kilka podstawowych wytycznych. Informacje dotyczące zdjęcia do dowodu osobistego, które mogą Cię zainteresować:Zdjęcie do dowodu – wymaganiaJak zrobić dobre zdjęcie do dowodu samemu?Fotografia do dowodu – wszystko, co trzeba wiedzieć Passport Photo OnlinePrzy składaniu wniosku o wydanie dowodu osobistego należy mieć przy sobie fotografię o wymiarach 35×45 mm do tego dokumentu. Zdjęcie dowodowe zrobisz nawet nie wstając z fotela. Wystarczy tylko wykonać kilka zdjęcie na stronie Passport Photo się naprzeciwko okna i poproś kogoś o wykonanie za przygotowanie zdjęcie dowodowe do aplikacji Passport Photo inteligencja wykadruje Twoje zdjęcie, a także zmieni tło na takie, które będzie białe i zdjęcie przy użyciu aplikacji Passport Photo Online możesz zaoszczędzić nawet do 50% oraz około dwóch godzin, które musiałbyś poświęcić na dojazd do zakładu ilu lat można mieć dowód osobisty? ‒ podsumowaniePodsumowując, jeśli chcesz wyjechać do jednego z państw Unii Europejskiej lub strefy Schengen razem ze swoim dzieckiem, powinieneś wyrobić dla niego dowód osobisty. Należy wspomnieć, że w takich sytuacjach nie ma ograniczeń wiekowych, które uniemożliwiałyby wydanie dowodu osobistego. Przy składaniu wniosku trzeba mieć ze sobą zdjęcie dowodowe. Wykonasz je z pomocą narzędzia passport Photo ilu lat można mieć dowód osobisty? ‒ FAQsMam 15 lat. Czy mogę ubiegać się o dowód osobisty?Jeśli masz 15 lat i chciałbyś złożyć wniosek o wydanie dowodu osobistego, poproś rodziców lub opiekunów prawnych, aby złożyli wniosek w Twoim imieniu. Warto wspomnieć, że musisz być obecny w urzędzie gminy lub miasta w momencie składania mogę wyrobić dowód osobisty, jeśli wyjeżdżam za granicę?Gdy wyjeżdżasz do krajów Unii Europejskiej lub strefy Schengen, Twoje dziecko lub podopieczny powinien mieć dowód osobisty. W przypadku dalszych wyjazdów (poza Unię Europejską oraz strefę Schengen), najlepiej sprawdzi się syn ma 3 lata. Czy mogę wyrobić dla niego dowód, jeśli chcę wyjechać z nim za granicę?Kiedy chcesz wyjechać z trzylatkiem za granicę, powinieneś ubiegać się o wydanie dowodu osobistego dla dziecka. Urząd może wydać dowód osobisty dla osób poniżej 18. roku życia, wówczas, gdy wyjeżdża on za granicę z rodzicami lub opiekunami z dzieckiem do Holandii. Czy powinienem wyrobić dowód swojemu dziecku?Tak. Do Holandii można podróżować na podstawie ważnego dowodu osobistego, ponieważ znajduje się ona w strefie Schengen i należy do Unii córka ma 6 lat i aktualny paszport. Czy muszę wyrabiać jej dowód osobisty, żeby wyjechać do Norwegii?Jeśli dziecko posiada ważny paszport, nie musisz składać wniosku o wydanie dowodu osobistego. Odpowiedź na pytanie, od kiedy dziecko może jeździć na podstawce zamiast w foteliku, doprecyzowują przepisy o ruchu drogowym oraz atestacje foteli samochodowych, które zezwalają na ich użytkowanie odpowiednio do wagi dziecka. Aktualne przepisy wymagają, aby dzieci od biologicznego urodzenia do 150 cm wzrostu podróżowały w foteliku bezpieczeństwa dla dziecka lub innym urządzeniu przytrzymującym dla dzieci. Celowo użyliśmy tego opisu, ponieważ przepisy o ruchu drogowy w ten sposób opisują szeroko rozumiane foteliki samochodowe dla dzieci, w tym omawiane przez nas podstawki. Spróbujmy podsumować, czym więc są foteliki samochodowe w skrócie nazywane podstawkami. Najprostsza opisowa definicja tego typu urządzenia mówi, że podstawka to fotelik samochodowy składający się wyłącznie z siedziska i wyraźnie pozbawiony tylnego oparcia. Podstawka zamiast fotelika – przepisy a bezpieczeństwo Zanim udzielimy precyzyjnej odpowiedzi na pytanie, od kiedy dzieci możemy przewozić na tzw. podstawce samochodowej - trochę teorii i przepisów związanych z bezpiecznym przewożeniem dzieci w samochodach. Obowiązujące przepisy mają bezwzględnie wymusić na kierowcach i rodzicach odpowiednie, a w domyśle bezpieczne, przewożenie dzieci. Nasze 30 letnie doświadczanie w doborze dziecięcych fotelików samochodowych oraz odbyte liczne kursy w zakresie prawidłowego montażu i użytkowania fotelików samochodowych jednoznacznie wskazują, że przestrzeganie przepisów nie do końca jest tożsame z zapewnieniem maksymalnego bezpieczeństwa przewożonym dzieciom. Ustawodawca skoncentrował się na standaryzacji pewnych zasad, uwzględniając zarówno możliwości pojazdów w tym zakresie, jak i rzeczywiste możliwości opiekunów małych pasażerów, aby nie doprowadzić do swoistej blokady transportowej, jeśli ktoś nie byłby w stanie sprostać postawionym wymaganiom. Aby wyjaśnić te kwestie, kilka przykładów: 1. Ustawodawca zezwala na przewożenie dzieci w fotelikach samochodowych na przednim siedzeniu obok kierowcy. Naszym zdaniem to błąd, ponieważ statystyki powypadkowe jednoznacznie pokazują, że jest to miejsce, gdzie pasażerowie w przypadku kolizji drogowych lub wypadków doznają stosunkowo najwięcej obrażeń. Nie ma więc znaczenia, czy siedzi tam osoba dorosła czy dziecko. Jest to po prostu miejsce, gdzie ryzyko urazu jest największe. Biorąc pod uwagę, że dziecko to nie kopia dorosłego tylko bardziej delikatny „twór” z uwagi na różnice w budowie anatomicznej, nie powinniśmy zezwalać, aby na tym siedzeniu podróżował mały pasażer. 2. Ustawodawca zezwala, aby w karetce pogotowia, w taksówce, w pojeździe służb takich jak: policja, straż miejska lub straż graniczna dziecko mogło podróżować bez wymaganego fotelika samochodowego. Zdajemy sobie sprawę, że życie pisze różne scenariusze i nie możemy się tu wymądrzać, ale jeżeli mamy tylko wybór i możemy dziecku zmontować fotelik samochodowy, nie rezygnujmy dobrowolnie z takiej możliwości. 3. Ustawodawca zezwolił, aby na tylnej kanapie, jeżeli nie możemy dobrać odpowiedniego dziecięcego fotelika samochodowego, przewozić dziecko bez takiego urządzenia pod trzema warunkami: a. dotyczy to tyko miejsc na tylnej kanapie b. dziecko jest zapięte w pasy samochodowe c. dziecko ma co najmniej 135 cm wzrostu Podobnie jak z zaświadczeniami lekarskimi zezwalającym na podobny przewóz, ze względu na stan zdrowia. Gorąco zachęcamy do konsultacji w sklepie w zakresie doboru fotelików samochodowych. Dzisiaj wybór jest ogromny łącznie z przystosowanymi gondolami wózków dziecięcych do atestowanego przewozu dziecka w samochodach. 4. Ustawodawca zezwolił na przewóz dziecka bez fotelika samochodowego w sytuacji kiedy na tylnej kanapie, z uwagi na wielkość pojazdu i wielkość fotelików nie da się poprawnie zamontować trzech fotelików samochodowych. Zgodne z zapisem ustawy najstarsze dziecko, które ukończyło co najmniej trzeci rok życia może podróżować bez fotelika samochodowego. W tym przypadku również gorąco namawiamy do odpowiedniego doboru foteli, wymiany auta na większe lub podróżowania dwoma autami. Wszystko po to, aby jednak wszystkie dzieci bezwzględnie podróżowały w prawidłowo dobranych dziecięcych fotelikach samochodowych. Mają już państwo przykłady na to, że przestrzeganie przepisów niekoniecznie zapewnia dziecku nawet minimum bezpieczeństwa. Przestrzeganie przepisów w omawianym zakresie pozwala uniknąć mandatu w wysokości 150 zł i kary w wysokości 6 punktów, natomiast kwestia maksymalnego bezpieczeństwa w przewozie dzieci to problem bardziej złożony. My doradzamy naszym klientom, aby proces zakupu i doboru fotelika podzielić na trzy etapy: 1. wybór odpowiednio fotelika samochodowego, 2. dopasowanie wybranych modeli do używanych samochodów, 3. trening montażu i użytkowania wybranego i dopasowanego fotelika. Nie będziemy w tym artykule omawiali poruszonej powyżej procedury, bo jest to temat na osobny artykuł, ale powiemy kilka zdań, dlaczego nie jesteśmy fanami podwyższeń samochodowych dla dzieci jako bezpiecznych fotelików samochodowych, nawet jeśli zgodnie z prawem można przewozić dziecko na podstawce. Podstawka zamiast fotelika w świetle dyrektyw unijnych Aktualnie obowiązują dwie dyrektywy unijne dopuszczające do sprzedaży i użytkowania foteliki samochodowe: 1. dyrektywa ECR R 44 2. dyrektywa ECR R 129 zwana popularnie dyrektywą I-SIZEową Dyrektywa ECR R44 dopuściła do użytku omawiane foteliki podwyższające głównie z uwagi na fakt, że dzięki podwyższeniom można było sprawić, że samochodowe pasy piersiowe miały szanse przechodzić prawidłowo przez mostek klatki piersiowej dziecka bez zaczepiania o odcinek szyjny. Tylko takie przejście pasów względem dziecka daje jakieś szanse na przetrwanie potężnego uderzenia wyzwolonego przez wypadek. Podwyższenia dostają certyfikację zgodnie z tą dyrektywą do użytku dla dzieci o wadze 15-36 kg. Co ta informacja oznacza dla Państwa? Informuje ona, że zostały przeprowadzone próby zderzenia czołowego przy prędkości 50 km/h z nieprzesuwalną przeszkodą, a manekiny z całkowitą wagą pomiędzy 15 a 36 kg prawidłowo przemieszczały się w trakcie zderzenia. Wszyscy wiemy, że realne wypadki mają bardzo często bardziej skomplikowany przebieg głównie co do kierunku uderzenia. Wymogi tej dyrektywy nie badają, co dzieje się z manekinami przy bocznym uderzaniu. Ze statystyk powypadkowych wiemy, że większość urazów u dzieci (około 60 %) spowodowana jest uderzeniami bocznymi. Był to jeden z powodów, dla których najnowsza dyrektywa ECR R 129 uwzględnia już tę kwestię i fotele przechodzą dodatkowe badanie uderzenia bocznego z prędkością 20 km /h. Niezależne komercyjne badania fotelików samochodowych już dawno wskazywały, że dziecięce podstawki samochodowe nie są bezpieczne. Analiza laboratoryjna i statystyki powypadkowe wskazują, że brak oparcia z zagłówkami znacznie zwiększają urazowość przy omawianych uderzeniach bocznych. Brak zagłówka skutkuje bezpośrednim uderzeniem głowy w podszybie auta. Prawidłowo skonstruowany zagłówek w dobrych modelach chroni głowę, ale również absorbuje uderzenie. Ten sam proces dotyczy prawidłowo skonstruowanych oparć (pleców fotelika). Z jednej strony dobrze wyprofilowane oparcie stabilizuje wraz z pasem ciało dziecka, ale również pochłania siły uderzenia docierające do małego pasażera. Należy pamiętać że foteliki samochodowe są praktycznie jednorazowe, ponieważ posiadają specjalne strefy zgniotu i absorpcji, które trwale się odkształcają w tym celu. Z tego wysnuwa się prosty wniosek, że w kategorii 15 -36 kg zdecydowanie nad podwyższeniami górują foteliki samochodowe z oparciami i podstawka zamiast fotelika nie jest rekomendowana. Mamy nadzieję, że przedstawione wnioski powyżej dają Państwu obraz, że przestrzeganie przepisów a maksymalne bezpieczeństwo dziecka to dwie różne kwestie. Zachęcam do spotkań w naszych sklepach Mama i Ja oraz do podziału zakupu na procesy trzyetapowe. Poniżej obiecane odpowiedzi na proste pytania warte rozważenia przy dokonywaniu decyzji zakupowej związanej z podwyższeniami samochodowymi dla dzieci. Od kiedy dziecko może jeździć na podstawce? Dziecko może być przewożone na podstawce w przedziale wagowym zgodnie z atestacją na foteliku kiedy ma wagę 15-36 kg czyli mniej więcej od wieku 4 lat do 12 lat. Czy podstawka zamiast fotelika to dobry pomysł? Zgodnie z prawem o ruchu drogowym możemy używać podstawkę samochodową dla dziecka w odpowiedni wieku. Wielu rodziców decyduje się na ten typ foteli z uwagi na niższą cenę. Jeżeli jednak rozważyć kwestię bezpieczeństwa, zdecydowanie nie polecamy. Czy zawsze można przewozić dziecko na podstawce? Odpowiedz brzmi „Nie”. Każdy sprzedawany fotel ma odpowiednią etykietę informującą o przedziale wagowym dla jakiego dziecka jest dedykowany. Podstawki samochodowe dla dzieci zgodnie z dyrektywą ECR R 44 przypisane są do grupy 2/3 czyli dla dzieci w przedziale wagowym od 15 kg do 36 kg. Jeżeli dziecko na podstawce ma dalej pas na wysokości szyi, to zdecydowanie podstawka jest dla niego nieodpowiedna i grozi poważnym urazem. Jeżeli mały podróżnik jest wysoki i pas samochodowy po regulacji znajduje się poniżej ramion, to i w tym przypadku fotel jest nieodpowiedni. Prawidłowo, trójpunktowy pas samochodowy, którym zapinamy dziecko wraz z fotelem w odcinku biodrowym musi znaleźć zaczepienie o tak zwane guzy biodrowe dziecka, a w odcinku piersiowym przechodzić przez mostek i kończyć swój kontakt z ciałem dziecka na wysokości ramion. Z tych powodów oprócz regulacji wysokości ważnym jest wykasowanie luzów pasa po zapięciu pasa samochodowego. Zgodnie z polskim prawem dziecko może mieć dowód osobisty. Tymczasowy dowód osobisty jest dokumentem stwierdzającym tożsamość osoby, poświadczającym obywatelstwo polskie oraz uprawniającym obywateli polskich do przekraczania granic między państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Kto i kiedy musi mieć dowód osobisty? Osoba będąca obywatelem polskim i zamieszkała w Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana posiadać dowód osobisty od ukończenia 18 roku życia lub od ukończenia 15 roku życia, jeżeli pozostaje w stosunku pracy lub nie zamieszkuje wspólnie z osobami, pod których władzą rodzicielską lub opieką się znajduje, albo nie pozostaje pod władzą rodzicielską lub opieką. Natomiast na uzasadniony wniosek rodziców lub opiekunów dowód osobisty może być wydany osobie, która nie ukończyła 13 roku życia. Taki zapis ustawowy ni mniej ni więcej oznacza, że na wniosek rodziców dowód osobisty może otrzymać nawet kilku tygodniowe dziecko. Osoba, która ukończyła lat 13 ma prawo (a nie obowiązek) otrzymać dowód. Redakcja poleca: Przewodnik po zmianach przepisów 2014/2015 POBIERZ: Wniosek o wydanie dowodu osobistego Co znajduje się w dowodzie osobistym? W dowodzie osobistym zamieszcza się: nazwisko i imię (imiona) oraz imiona rodziców i nazwisko rodowe; datę i miejsce urodzenia; adres miejsca zameldowania na pobyt stały, a w razie jego braku - zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące; w przypadku braku zameldowania na pobyt stały albo pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące, danych o adresie nie zamieszcza się; płeć, wzrost w centymetrach i kolor oczu; numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL); nazwę organu wydającego, datę wydania oraz termin ważności dowodu osobistego. Dowód osobisty zawiera również zdjęcie i podpis posiadacza. W przypadku dowodów wydawanych dzieciom, które nie umieją jeszcze pisać wnioskodawca składa stosowne oświadczenie o niemożności złożenia podpisu, a na samym wydanym dowodzie widnieje zapis „podpis niemożliwy”. Dowód osobisty wydaje właściwy ze względu na miejsce zameldowania na pobyt stały organ gminy (wójt, burmistrz lub prezydent miasta). Generalnie dowody osobiste ważne są przez 10 lat od daty ich wydania. Ale dowody osobiste wydane dzieciom (osobom, które nie ukończyły 18 roku życia), są ważne 5 lat od daty jego wydania. Jak złożyć wniosek w imieniu dziecka? Złożenie wniosku o wydanie dowodu osobistego dziecka poniżej 13 roku życia wymaga osobistego stawiennictwa obojga rodziców/ opiekunów prawnych w właściwym urzędzie gminy (powyżej lat 13 - wystarczy obecność jednego dorosłego). Powinni oni dysponować własnymi dowodami osobistymi. Dopuszczalna jest również sytuacja, w które z wnioskiem występuje tylko jeden rodzic. Wymagane jest wówczas pisemne pozwolenie drugiej osoby. Jeśli wniosek dotyczy dziecka poniżej 5 roku życia, jego obecność nie jest konieczna. Polecamy serwis: Sprawy urzędowe Odbioru wydanego dowodu osobistego może dokonać jeden z rodziców. Ustawodawca dopuszcza także możliwość, by po dokument stawił się sam zainteresowany. Dotyczy to dzieci w przedziale wiekowym 13-18 lat. Dowody osobiste od dnia 1 stycznia 2010 roku wydawane są bezpłatnie. Zobacz również: Jak uzyskać paszport dla dziecka? Załączniki do wniosku o wydanie dowodu Do wniosku o wydanie dowodu osobistego należy dołączyć: dwie aktualne, wyraźne i jednakowe fotografie o wymiarach 45x35 mm, przedstawiające osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami w taki sposób, aby ukazywały głowę w pozycji lewego półprofilu i z widocznym lewym uchem, z zachowaniem równomiernego oświetlenia twarzy. Jednakże osoba z wrodzonymi lub nabytymi wadami narządu wzroku może załączyć do wniosku fotografie przedstawiające osobę w okularach z ciemnymi szkłami, a osoba nosząca nakrycie głowy zgodnie z zasadami swojego wyznania-fotografie przedstawiające osobę z nakryciem głowy. Dokumentem poświadczającym uprawnienie do załączania fotografii przedstawiających osobę w okularach z ciemnymi szkłami jest orzeczenie o niepełnosprawności osoby do 16 roku życia lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, która ukończyła 16 lat, z powodu wrodzonej lub nabytej wady narządu wzroku, wydane zgodnie z przepisami o orzekaniu o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności. Dokumentem poświadczającym uprawnienie do załączania fotografii przedstawiającej osobę w nakryciu głowy jest zaświadczenie o przynależności do wspólnoty wyznaniowej; odpis skrócony aktu urodzenia - w przypadku osób, które nie wstąpiły w związek małżeński; odpis skrócony aktu małżeństwa wraz z adnotacją o aktualnie używanym nazwisku. Przy wymianie dowodu osobistego, jeżeli dane zawarte w dowodzie osobistym nie uległy zmianie, a w dokumentacji dowodowej znajdują się odpisy akt stanu cywilnego wnioskodawcy ponowne złożenie odpisów skróconych akt stanu cywilnego nie jest wymagane; na żądanie organu - poświadczenie obywatelstwa polskiego lub inny dokument potwierdzający posiadanie polskiego obywatelstwa, jeżeli dane zawarte w dokumentach budzą wątpliwość co do obywatelstwa osoby. Po złożeniu dokumentów, w obecności interesanta, pracownik sporządza formularz (druk ścisłego zarachowania) zawierający w części A dane osobowe, zdjęcie, termin ważności dowodu osobistego, pieczęć wystawcy oraz podpis osoby upoważnionej do sporządzania formularza a w części B potwierdzenie złożenia wniosku oraz termin odbioru dowodu osobistego. Część B otrzymuje wnioskodawca. Dokument ten stanowi podstawę do odbioru dowodu osobistego. Wnioskodawca potwierdza zgodność danych osobowych zawartych w części A formularza własnoręcznym podpisem. Przy odbiorze wnioskodawca zwraca część B formularza, na którym potwierdza odbiór dowodu osobistego (w przypadku zagubienia części B formularza, wnioskodawca składa stosowne oświadczenie, na którym potwierdza odbiór dowodu osobistego). Termin wydania dowodu to zazwyczaj 30 dni od daty złożenia wniosku. W szczególnych przypadkach w/w termin może być odpowiednio krótszy lub dłuższy. Chcesz otrzymywać więcej aktualnych informacji? Zapisz się na Newsletter! Podstawa prawna: Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 z późn. zm.). Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 lutego 2009 r. w sprawie wzoru dowodu osobistego oraz trybu postępowania w sprawach wydawania dowodów osobistych, ich unieważniania, wymiany, zwrotu lub utraty (Dz. U. z 2009 r., Nr 47, poz. 384). Polityka kontroli populacji to dość kontrowersyjny temat. Niektóre kraje świata były przekonane, że niekontrolowany wzrost liczby ludności przeszkadza w rozwoju gospodarczym. W myśl tej idei w Chinach do niedawna można było posiadać tylko jedno dziecko. Z artykułu dowiesz się, jak obecnie wygląda zarządzanie w kontekście populacji i ile dzieci można mieć w Chinach. Ile dzieci można mieć w Chinach? Koniec z polityką jednego dzieckaIle dzieci można mieć w Chinach obecnie?Regulacja populacji w innych krajachLiczba kobiet w stosunku do liczby mężczyzn – współczesny problem Ile dzieci można mieć w Chinach? Koniec z polityką jednego dziecka Chińska Republika Ludowa w latach 70. wprowadziła tzw. politykę jednego dziecka. Rząd regulował, ile dzieci można mieć w Chinach w celu ograniczenia przyrostu populacji. Nie oznacza to jednak, że Chińczycy mieli zakaz posiadania więcej niż jednego dziecka, ale wiązało się to z konsekwencjami prawnymi i wysokimi opłatami. Od 2011 roku większość chińskich par mogła starać się o pozwolenie na drugie dziecko, jednak to również wiązało się z dodatkowymi opłatami. Ile dzieci można mieć w Chinach / Shutterstock Chiński rząd promując pary, które posiadały tylko jedno dziecko, tłumaczył swoje działania chęcią zminimalizowania problemów ekonomicznych i społecznych oraz ochroną środowiska w Chinach. Regulacja populacji budziła wiele kontrowersji zarówno w samym kraju, jak i poza nim. Społeczeństwo nie bez powodu obawiało się, że polityka jednego dziecka przyniesie odwrotne skutki do zamierzonych. Rodziny, które miały więcej niż jedno dziecko skazywały się na znacznie gorszą sytuację prawną i społeczno-ekonomiczną. Regulacja populacji przyczyniła się także do zjawiska dzieciobójstwa i przymusowych aborcji w niektórych kręgach. Ile dzieci można mieć w Chinach obecnie? W 2015 roku Chińska Republika Ludowa ogłosiła, że od 2016 roku zmienia politykę jednego dziecka na politykę dwójki dzieci. Na zmianę decyzji rządu wpłynęły analizy demograficzne, które wykazały niesamowity spadek przyrostu populacji. W największym mieście w Chinach, czyli w Szanghaju współczynnik dzietności w 2015 roku wyniósł zaledwie 0,7. Okazało się, że był to najniższy na świecie wskaźnik dzietności spośród największych metropolii. Na drugim i trzecim miejscu od końca znalazł się Singapur oraz Pekin. Zmiana zarządzenia o tym ile dzieci można mieć w Chinach, sprawiła, że już w 2016 roku urodziło się 18,5 mln dzieci. Z kolei w 2017 roku było to nieco ponad 17,2 mln urodzeń. Z roku na rok obserwuje się tendencję spadkową, mimo że już w 2021 roku chiński rząd zezwolił na posiadanie trójki dzieci. Oto kilka potencjalnych powodów, dla których Chińczycy mimo zmiany prawa nie chcą mieć więcej dzieci: Późny wiek zawierania małżeństw — aby zawrzeć małżeństwo w Chinach, para powinna mieć własne mieszkanie. W Chinach mieszkania są bardzo drogie, dlatego ślub najczęściej bierze się po 30. roku życia;Chińskie społeczeństwo lubi luksus i imponowanie współpracownikom – Chińczycy dużo pieniędzy wydają na gadżety, ubrania, dodatki, wakacje i imprezy. Wobec tego dziecko nie jest raczej na liście priorytetowych inwestycji;wysokie koszty wychowania dziecka — w kulturze chińskiej dziecko musi mieć zapewnioną najlepszą płatną edukację (najlepiej za granicą) oraz mnóstwo dodatkowych kosztownych zajęć. Regulacja populacji w innych krajach Na świecie nie decyduje się tylko o tym, ile dzieci można mieć w Chinach. Również Indie walczą z przeludnieniem. Rząd stanu Uttar Pradesh w 2021 roku przedstawił projekt regulacji populacji, który podobnie jak w Chinach miałby ograniczać rodziców do posiadania dwójki dzieci. Kilka indyjskich stanów wprowadziło w różnej formie politykę mającą zachęcać indyjskie pary do antykoncepcji i ograniczania rozmnażania. Regulacja populacji w Indiach / Shutterstock Jako powód Indie podają ograniczone zasoby ekologiczne oraz chęć poprawy sytuacji ekonomicznej obywateli. Rządy kilku indyjskich stanów uważają, że tylko w ten sposób uda się zaspokoić wszystkie podstawowe potrzeby życiowe obywateli. Podobnie jak w Chinach nowe prawo nie miałoby kategorycznie zakazywać niekontrolowanej prokreacji. Nie oznacza to, że posiadanie więcej niż dwójki dzieci nie obędzie się bez konsekwencji. W przypadku, gdy małżeństwo miałoby mieć więcej niż dwójkę dzieci, rząd przewiduje pozbawienie rodziny świadczeń socjalnych, różnego rodzaju dotacji oraz pracy na stanowiskach rządowych. Gdy jednak rodzice będą posiadać już dwójkę dzieci, rząd miałby zachęcać jednego z małżonków do poddania się sterylizacji. Nie bez powodu to właśnie Chiny i Indie wprowadzają politykę kontroli dzietności, gdyż są to dwa najbardziej zaludnione kraje na świecie. Liczba kobiet w stosunku do liczby mężczyzn – współczesny problem Kontrola tego, ile dzieci można mieć w Chinach, znacząco wpłynęła na ogromną nierównowagę płciową. W ramach polityki jednego dziecka małżeństwa preferowały posiadanie chłopca i często decydowały się na aborcję, gdy okazywało się, że spodziewają się dziewczynki. Wobec tego obecnie w Chinach na 114 mężczyzn przypada 100 kobiet, co oznacza, że mężczyzn jest o 30 mln więcej niż kobiet. Przy okazji tego tematu, polecamy artykuł Od czego zależy płeć dziecka. W pewnym stopniu to, czy urodzimy chłopczyka, czy dziewczynkę, można zaplanować. Jeden z przedstawicieli chińskiej organizacji pozarządowej zaproponował rozwiązanie problemu. Miałoby nim być zachęcanie kobiet z miasta do przeprowadzki na wieś i zawierania małżeństw z tamtejszymi mężczyznami. Pomysł jednak spotkał się ze słuszną krytyką. Wspomniana organizacja zaproponowała również, aby chiński rząd pomógł mężczyznom ze wsi w zdobywaniu kwalifikacji, które pomogą im znaleźć pracę w mieście i w efekcie znaleźć partnerkę. Problem jest wciąż aktualny i trudny do rozwiązania – dotyczy wyraźnej dysproporcji płci w skali całego społeczeństwa. Rozwiązanie tej sytuacji wymaga odpowiedzialnej, konsekwentnej polityki zarządzania populacją. Autor Kamila Frendo Z wykształcenia jest magistrem socjologii komunikowania społecznego oraz mediatorem rodzinnym. Pracowała jako asystent rodziny w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Krakowie. Obecnie spełnia się zawodowo jako copywriter oraz redaktor. Interesuje się psychologią poznawczą oraz komunikacją interpersonalną.

od ilu lat można mieć dziecko